به گزارش دبل استار، استقلال در دهه ۹۰ میلادی دو سال پشت هم به فینال جام باشگاه های آسیا رفت که بار اول نماینده چین را برد و دومین قهرمانی خود در آسیا را با مرحوم پورحیدری جشن گرفت.
استقلال سال بعد باز هم به فینال رفت و در ضربات پنالتی مغلوب الهلال عربستان شد و نتوانست در آسیا دبل کند و از همین جا بود که دوئل آبی های آسیا رنگ و بوی زیبایی به خود گرفت.
استقلال و الهلال از همان سالها بعنوان دو ابرقدرت فوتبال آسیا شناخته می شدند و اگر هم اکنون از هواداران فوتبال عربستان و بخصوص الهلال این سوال را بپرسید که سخت ترین تیم در آسیا که رقیب آنها می باشد را چه تیمی می دانند؟ همه بدون تردید استقلال را نام می برند، همانطور که قبلا نیز هواداران الهلال، نماینده آبی پوش ایرانی را بهترین و پرافتخارترین تیم ایرانی در آسیا می دانند.
نیم فصل، فصل پیش بود که رونالدو در یک نقل‌وانتقالات عجیب به النصر پیوست و همه فوتبال دوستان و تحلیلگران فوتبال این نقل‌وانتقال را یک جرقه می دانستند و هیچ کس فکرش نمی کرد که رونالدو، آغاز گر یک راهی برای پیوستن بقیه ستارگان به عربستان در همسایگی کشورمان باشند.
الهلال بعد از خرید چند ستاره بزرگ و بعد از ناکامی در خرید لیونل مسی، بالاخره ۱۵ آگوست نیمار را به مدت دو فصل و با قیمتی گزاف و با آپشن های عجیب به خدمت گرفت.
استقلال بعد از یک فصل رویایی در زمینه فوتبال هجومی با زوج قدرتمند خط حمله بوشهری یعنی قایدی و محبی همه رقبا را مقهور قدرت خود کرده بود را باز هم به راحتی از دست داد تا ثابت شود که هر ستاره ای بیش از یک سال نباید در استقلال بدرخشد وگرنه مجبور به رفتن خواهد شد.
قایدی که در آسیا به آن لقب نیمار آسیا را می دادند، بخاطر نداشتن منابع مالی از استقلال به الاتحاد کلبا در امارات پیوست و این بخاطر قانونی بود که در فوتبال ایران برای تیم ها وضع کرده بودند تا بیش از حد هزینه نکنند و بخاطر همین قانون های عجیب نیمار آسیا تیم محبوبش را ترک کرد و در مقابل اما در کشور همسایه برای احترام به هواداران فوتبال بهترین ستاره ها را به اختیار تیم های باشگاهی خود در آوردند تا شاید تا یک دهه آینده یکی از ده لیگ برتر فوتبال جهان شوند.
دو کشور صاحب فوتبال در غرب آسیا و با دو تیم آبی پوش که هر کدام پرافتخارترین تیم کشور خود در آسیا بودند دو شرح حال متفاوت را طی می کنند.
الهلال بخاطر قدرتمند شدن و افتخار آفرینی مجدد در عربستان و آسیا و حتی جام باشگاه‌های جهان نیمار برزیلی را با قیمت نجومی به خدمت می گیرد و استقلال نیمار وطنی را که از دست می دهد، اما بخاطر سقف قراردادهای عجیب که فقط در استقلال اجرا می‌شود، نمی تواند ستاره های زیر ۲۳ و حتی کادرفنی خود را ثبت کند و این برای تیمی که روزی برایش ایستاده کف می زدند و پله، اوزبیو و ستارگان فوتبال جهان عاشق این باشگاه و تجهیزات و کمپ مجهزش می شدند، بسیار عذاب آور است.
الهلال نیمار را با قیمت زیاد خرید، وقتی نیمار آسیا مجبور به کوچ از قهرمان بدون شکست فوتبال ایران شد و این تفاوت دو تیم با رنگ آبی، دو تیم قهرمان آسیا، دو رقیب قابل احترام، برگزار کننده الکلاسیکو آسیا و در یک کلمه تفاوت بین فوتبال دولتی مردمی و فوتبال برای دولت می باشد.
آسیا آسوده بخواب که استقلال در چنگال گرگ ها اسیر شده است و هر کس برای سهم بیشتر به خودی ها که همان هواداران هم می باشند، دیگر رحم نمی کنند.
