به گزارش دبل استار، استقلال و پرسپولیس دو تیم دولتی هستند که از بعد از سال ۵۷ زیر نظر سازمان تربیت بدنی و چند سالیست که با وزارت ورزش اداره می شوند.وزارت ورزش در این سال‌ها هیچ حمایتی از استقلال نداشته و در مقابل بیشترین حمایت ها در ظاهر و باطن از تیم رقیب داشته است.
پرسپولیس در این فصل همه بازیکنان کلیدی خود را حفظ کرده است و ۴ ستاره بزرگ هم به ترکیب خود اضافه کرده است، اما در مقابل استقلال نه تنها ترکیب خود را حفظ نکرده که به بهانه سقف قرارداد ۴ ستاره خود را نیز از دست داده است.
این روزها در حالی در روزنامه ها و سایت ها و حتی گزارشگر بازی پرسپولیس و ذوب‌آهن از نداشتن مهاجم در پرسپولیس گلایه و شکایت داشتند که حتی به این نکته هم اشاره نمی کنند که پرسپولیس دیاباته، پریرا را نخواست، عبدی را قرضی به تراکتور داد و قرارداد آل کثیر هم تمدید نکرد.
پرسپولیس همه این کارها را در حالی انجام داد تا با خالی شدن جا بتواند یک مهاجم خارجی که قیمت آن کمتر از یک میلیون دلار نباشد، بتواند به لیست خود اضافه کند، هر چند در همین حین یاسین سلمانی یکی از بهترین بازیکنان فصل قبل سپاهان که بازیکن آزاد بود را هم خرید.
در استقلال اما قایدی و محبی بارها در مصاحبه های خود اعلام کردند که دوست دارند در استقلال بمانند و منتظر هستند تا مدیران باشگاه مشکل آنها را حل کنند تا برای این فصل هم در استقلال بمانند اما در استقلال فقط خواستن کادرفنی و بازیکن و هواداران مهم نیست و اگر مدیران از بالا دستی ها اجازه داشته باشند، می توانند قرارداد این ستاره ها را تمدید کنند.
بنابراین فرق استقلال و پرسپولیس در این است که بازیکنانی که از پرسپولیس رفته اند را خود باشگاه نخواسته یا به تیمی قرض داده است، اما در استقلال این مدیران می باشند که کاری می کنند که بازیکنان و ستاره های تیم را به رفتن ترغیب کنند و بازیکن هم وقتی می بیند که در باشگاه برای تمدید قرارداد او هیچ کاری نمی شود، پس تا پیشنهاد های خوب خود را از دست نداده است، مجبور به رفتن می شود.
