فوتبال ایران پر از تضادهای عجیب و غریب است. وقتی با قاطعیت در مقابل یک تیم یا اکثریت تیم ها ایستادگی می کنند، بخاطر یک تیم، دیگر خبری از ایستادگی نیست و برای کمک به تیم خاص، همواره از قوانین تفسیری که خود دوست دارند را از آن قانون ارائه می دهند. در فوتبال ایران دو تیم سرخابی پایتخت از بعد از انقلاب زیر نظر سازمان تربیت بدنی و بعدها زیر نظر وزارت ورزش و جوانان اداره می شوند.در این گزارش درباره چند نمونه بارز تفاوتی که بین دو تیم وزارت ورزش و جوانان یعنی استقلال و پرسپولیس بر سر یک موضوع خاص وجود داشته می پردازیم.
“قضیه سربازی”
دو فصل پیش و زمانی که استقلال بهترین فصل فوتبالی خود را با فرهاد مجیدی پشت سر می گذاشت، همه مسئولان فوتبالی و غیر فوتبالی با فشار بر روی سازمان نظام وظیفه باعث شدند که دو مدافع استقلال در میانه فصل به خدمت بروند و حتی تلاش سردار آجورلو که شخصی نظامی هم بود، هیچ تاثیری در نظر آقایان نداشت. همین فصل و اول شهریور میلاد سرلک باید به خدمت سربازی می رفت و چون طبق قانون به اردوی قبلی تیم ملی دعوت نشده بود، دعوت به اردوی جدید که بعد تاریخ اعزام او بود نیز در اعزامش تاثیری نداشت و در کمال تعجب و برخلاف قانون فدراسیون برای او نامه تاخیر یک ماهه زده و با دعوت او به تیم ملی، باعث شد تا خدمت او دو سال به تاخیر بیفتد، کاری که برای یزدانی و مرادمند انجام ندادند.
“محرومیت ۳ بازیکن زیر ۲۳ سال استقلال”
وقتی علی رضا منصوریان بعنوان سرمربی استقلال انتخاب شد و ۳ بازیکن استقلال بنام حسینی، نورافکن و قایدی در تمرینات تیم زیر ۲۳ شرکت نکردند و استقلال چون مشکل بازیکن داشت و هم تیم ملی امید بازی رسمی نداشت به دستور منصوریان در تمرینات شرکت نکردند و مسئولان فدراسیون فوتبال چند ساعت قبل از شروع بازی استقلال با صنعت نفت آبادان در آبادان این ۳ بازیکن را محروم کردند و در حالی که قرار است یاسین سلمانی که کاپیتان تیم ملی امید است، تیم امید را ترک کند تا تیم باشگاهی خود را همراهی کند و اگر اولویت باشد که تیم ملی همیشه در اولویت بوده است و در این چند روز هیچ کس از در اولویت بودن تیم ملی سخن نگفت، چون آن طرف نام باشگاهی خاصی در میان است که همیشه و در همه جا در اولویت است.
“تعویق بازی‌های باشگاهی بخاطر آسیا”
در سالی که پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشت، تمام بازی‌های این تیم را در آسیا لغو کردند و حتی جای میزبان و مهمان را هم تغییر دادند و حتی چیزی نمانده بود که نساجی را به آزادی بیاورند.در مقابل در حالی که استقلال به نیمه نهایی آسیا رسیده بود و باید به تایلند می رفت و باشگاه استقلال از فدراسیون خواسته بود که بازی استقلال با ذوب‌آهن در اصفهان را به تعویق نیندازد تا باشگاه استقلال چند پرواز نداشته باشد تا بازیکنان خسته نشوند که در نهایت با آن موافقت نشد.در مورد دیگر در حالی که استقلال با السد قطر بازی داشت و بعد از آن باید در دربی بازی می کرد، استقلال از فدراسیون و سازمان لیگ خواست تا بازی با ماشین سازی در تبریز را به تعویق بیندازد که با آن مخالفت شد.
این‌ها چند مورد از یک بام و دو هوای مسئولان ورزشی و فوتبالی بین دو باشگاه سرخابی پایتخت بوده است که نمونه‌های دیگر آن در مورد اسپانسر، کیفیت تصویربرداری، سود و زیان در داوری و حتی کمک برای رفتن یا نرفتن دو تیم در اسیا و تعمیر ورزشگاه و آوردن “وار”اجاره ای و موارد بسیار دیگری که می توان به آن‌ها استناد کرد. همه این عوامل باعث شده است که نه تنها هواداران استقلال بلکه هواداران ۱۵ تیم لیگ برتری به این یقین برسند که بین یک تیم خاص با ۱۵ تیم دیگر تبعیضی آشکار وجود دارد.
