به گزارش دبل استار، فوتبال ایران فوتبالی است که داوران را می توان با نوشتن یک بیانیه قبل از بازی، مصاحبه هایی از چند روز قبل شروع مسابقه، دادوفریاد در حین بازی به راحتی تحت تاثیر قرار داد و اگر این های و هوی ها از جانب تیمی باشد که از این راه به بردهایی رسیده باشد، داورها انگار از تحت تاثیر قرار گرفتن فراتر رفته و به تیم مورد نظر به مانند یک فرزندخوانده نگاه محبت آمیز می کنند. وقتی در سال گذشته تیم پرسپولیس در ۶ بازی آخر فصلش ۱۰ بازیکن دو کارته اش هیچ کارتی نگرفتند، از کسانی که بقول مدیریت باشگاه شان ساده لوح هستند، هیچ توقع صداقت و بی طرفی را نداشت، اما رسانه هایی با وجود اینکه وظیفه آنها نوشتن خبر که اصل اولش بی طرفی و صداقت می باشد را فراموش و به به و چه چه کردن روی آوردند که چقدر این بازیکنان مواظب اینند که اخطار نگیرند، باید در خلوت خود یک تلنگری به خود می زنند که ما با این کارهایمان یک روز به شکست تیم مان کمک می کنیم.
در بازی سه شنبه النصر و پرسپولیس داور به هیچ وجه اسیر های و هوی بازیکنان و کادرفنی پرسپولیس نشد و آنها انگار نفهمیده بودند که اینجا دیگر لیگ ایران نیست که با های و هوی به بازیکن حریف کارت قرمز و به تیم شان پنالتی هدیه بدهند. آنها وقتی با خطای سرلک ده نفره شدند باید می دانستند که اینجا، اونجا نیست که سربازیش را ماستمالی کنند و هر کاری کنند در ۶ هفته هیچ کارت زردی نگیرند. بله! آقایان، یکبار دیگر بازی با النصر را از بعد داوری ببینید که هیچ کس به دادوفریادهای شما هیچ توجهی نکرد و برایش مهم نبود که تو سربازی هستی که برای رساندنت به این بازی چه بی عدالتی هایی که صورت نگرفته است، اما از دید قاضی عادل، سرباز و غیرسرباز هیچ فرقی ندارد و خیلی خوش شانس بودند که داور ازبکی به ریگی آوانس داد تا آقایان گناه باخت را به گردن داور نیندازند.اکنون رسانه هایی که سال قبل در مورد کارت نگرفتن بازیکنان پرسپولیس از آنها اسطوره سازی می کردند، باید دید که یکبار تلنگری به قضاوت های داوران لیگ برتر فوتبال کشورمان می زنند که قضاوت آنها اولین عامل در اخراج میلاد سرلک بود و انتقاد نکردن رسانه هایی که از بی طرفی به هوداری روی آورده‌اند.
در سکوت آزادی، های و هوی و هوچی‌گری، هیچ افاقه ای نکرد و آنچه البته به جایی نرسید، فریاد برای گرفتن خط و پنالتی بود، اما همه چیز همان همیشگی بود، جز داوری که تحت تاثیر هوچی‌گری ها قرار نگرفت.
