به گزارش دبل استار، از ویروس سرماخوردگی تا چمن مصنوعی و مصدومیت های سریالی؛ اینها بخشی از دلایل ناکامی های عنوان شده توسط سرمربی تیمی است که همواره بر لزوم «قوی تر بودن از بهانه ها» تاکید دارد.
دیروز و در چارچوب هفته اول از دور برگشت مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا، پرسپولیس در مقابل استقلال تاجیکستان، به تساوی ١ بر ١ رضایت داد. در مسابقه ای که می توان آن را به دو نیمه مجزا (نیمه اول با برتری پرسپولیس و نیمه دوم با برتری استقلال تاجیکستان) تقسیم کرد، ابتدا پرسپولیس با یک ضربه ایستگاهی توسط «مهدی ترابی» به گل اول رسید. نیمه دوم اما کاملا متفاوت شروع شد و اینبار تیم تاجیکی بود که با رسیدن به گل نخست، امیدهایش را زنده نگاه داشت.
از جمله اتفاقات عجیب این بازی، حضور «وحید امیری» به عنوان بازیکن تعویضی و تعویض دوباره این بازیکن به دلیل مصدومیت بود.
«یحیی گلمحمدی»، سرمربی قرمز پوشان پایتخت، در کنفرانس مطبوعاتی از عواملی همچون چمن مصنوعی که بازیکنان پرسپولیس نیز آن را به آسفالت تشبیه کردند، هجوم ویروس سرماخوردگی و مصدومیت های سریالی بازیکنانش یاد کرد.
سوال اما اینجاست که گلمحمدی که بارها رقبا را به بهانه گیری متهم کرده، چرا اینبار خود بهانه آورده است؟
چرا معمولا سرمربی این تیم در کنفرانس های مطبوعاتی که جای پاسخ به مسائل فنی است، سایر مسائل را پیش می کشد؟
بهتر نبود آقای گلمحمدی به این سوال که “چطور است که وحید امیری پس از ماه ها غیبت با ٣ روز تمرین به زمین رفت”، پاسخ می داد؟
و یا اینکه به گفته خود ایشان، «نبیل باهویی»، بازیکن تازه وارد، که در شرایط مسابقه قرار ندارد، چطور به «شهاب زاهدی»، ترجیه داده می شود؟
چگونه است که طبق اعلام AFC در هفته چهارم لیگ قهرمانان آسیا، تیم پرسپولیس با خلق تنها یک موقعیت گل، ضعیف ترین تیم بین تیم های شرق و غرب می شود، ولی سرمربی این تیم به مسائل فنی حتی اشاره هم نمی کند؟
اینها تنها بخشی از سوالاتی است که ذهن هر هوادار فوتبالی را به خود مشغول می کند. سوالاتی که برای پاسخ به آنها نمی توان به سرمربی پرسپولیس رجوع کرد.
