به گزارش دبل استار، در فوتبال جهان همواره بر سر منافع یک باشگاه و تیم ملی، همیشه منافع ملی در اولویت می باشد. از نام تیم ملی به خوبی مشخص است که این تیم متعلق به کل یک ملت است و باشگاه متعلق به یک گروه خاص یا یک رنگی خاص که در یک شهر یا اکثر شهرها هوادار دارند.
در فوتبال ایران چند بار این اتفاق که اکنون بین تیم امید و باشگاه پرسپولیس رخ داده است، به وقوع پیوسته که فدراسیون براساس رنگ و موقعیت زمانی و مکانی تصمیم های خاص و متنوع و در کمال تعجب رنگی گرفته است. در فصلی که علیرضا منصوریان سرمربی تیم استقلال شده بود و در اولین بازی لیگ بخاطر آماده نبودن کارت بازیکنان و عدم حضور ۳ بازیکن از استقلال در تمرینات تیم امید هر ۳ بازیکن را چند ساعت قبل بازی محردم کردند و در همان فصل وقتی استقلال در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا بدون هافبک دفاعی به مصاف العین امارات رفت از فدراسیون خواست که بخاطر اینکه بازی تیم جوانان بخاطر حذف آنها مهم نیست، به نورافکن اجازه دهند که زودتر به تیم بپیوندد و آنها بخاطر منافع تیم ملی که حذف هم شده بوده، اجازه حضور یکی دو روز زودتر به نورافکن را ندادند و اگر استقلال ابراهیمی، چشمی و اسماعیلی را داشت برای داشتن نورافکن اصرار نمی کرد.
بعد از بازی پرسپولیس و النصر با فشار فدراسیون به مسئولان تیم امید باعث شد که ۳ بازیکن پرسپولیس یعنی احمدی، سلمانی و عمری که دو نفر آنها در لیست هم نبودند، جایگزین بازیکنان دیگر شود تا پرسپولیس بخاطر ۳ بازیکن ملی پوش، بازیهای لیگ برترش لغو شد و آنها مدعی شدند که ترابی و امیری را بخاطر مصدومیت در خدمت ندارند و با کمبود بازیکن روبرویند که آن هم مثل مصدومیت بیرانوند فیک و یک بازی بالیوودی بیش نبود.بعد از بازی تیم امید بازیکنان پرسپولیس اردوی تیم امید را ترک کردند که همین خبر باعث ناراحتی عنایتی شد و او گفت:«سه بازیکن پرسپولیس هم متاسفانه از جمع ما جدا شدند. صحبت‌هایمان را با آقای تاج انجام دادیم. نمی‌دانم چطور مسائل را بازگو کنم.»و او ادامه داد که «از قول سرپرست تیم برای بازگشت بازیکنان پرسپولیس اطلاعی ندارم؛ ما توقع داشتیم وقتی بازیکن به اردوی ما می‌آید، تا آخر کار با ما بماند. من واقعا سورپرایز شدم. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد؛ چرا سه بازیکن باید برای بازی ساده ما بیایند و دوباره بروند؟! بازیهای حساس ما الان است. تمام تمرکز ما روی این بود که تیم ملی ما بعد از ۲۱ سال جایگاه یا سکویی را داشته باشد.»
بعد از این اتفاق بود که مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک دست به یک افشاگری زد و گفت: ” ما فکر کردیم آقای تاج آمده به تیم ملی کمک کنه ولی در نهایت دیدیم ایشون سه بازیکن پرسپولیس را برخلاف توافق قبلی از تیم ملی جدا کرد و با خود به قطر برد. بعد از مصاحبه سرمربی تیم ملی و دبیرکل کمیته ملی المپیک و ناراحتی آنها از رئیس فدراسیون فوتبال که انگار یادش رفته که او رئیس فدراسیون فوتبال ایران است، نه مدیریت یک باشگاه.
بعد از این حادثه بجای باشگاه بیانیه این بار فدراسیون فوتبال در یک بیانیه فرمالیته که آرامش تیم ملی مهم است، نقش یک باشگاه را انجام دادند و همه را به سکوت دعوت کردند. رضا عنایتی می تواند در این جا قدرت خود را نشان دهد و برای اینکه نام خود را در تاریخ فوتبال ایران ثبت کند، به بازیکنانی که اردو را ترک کرده، اجازه حضور دوباره در اردو ندهد و حتی اگر شکست هم بخورد، لااقل نام نیکی از خود برجای گذاشته که اسیر بازی نخ نما شده آقایان عاشق رنگ قرمز نشود.
بنظر دیگر برای چند درصد ساده لوحی که فدراسیون فوتبال ایران و بی طرفی رئیس و اعضای هیات رئیسه آنها را باور داشتند هم بخوبی ثابت شد که وقتی پای تیم آقایان و اربابانش در میان باشد، همه باید در نقش رعیت پیشگان، بله قربانگوی اربابان عاشق رنگ قرمز باشند.
اکنون این سوال پیش می آید که اگر بجای باشگاه خاص، باشگاه استقلال اینکار را انجام داده بود، آیا کل فدراسیون فوتبال و خبرنهاران آنها در عرض چند ساعت، فدراسیون فوتبال و باشگاه استقلال را دشمن منافع ملی و یا حتی در اتهامی کیهانیسمی، آنها را به دشمنان قسم خورده خارجی ربط نمی دادند که از آمریکا و اسرائیل پول گرفته اند؟
پس با این کار آقایان مشخص شد که هیچ وقت نه تنها به باشگاه استقلال کمک نشده و نمی شود، اما تا دلتان بخواهد فکت برای ارائه کمک به تیم حکومتی ها وجود دارد و روزبروز به آنها نیز افزوده خواهد شد.
