به گزارش دبل استار، در فوتبال ایران قانون به زیبایی و به بهترین نحو ممکن نوشته می شود و همه در همان قانون که نوشته شده است، با هم برابرند. اما وقتی پای اجرای قانون به میان می‌آید، اول باید دید که با اجرای آن قانون کدام تیم سود و یا زیان می کند و پای کدام تیم در میان است که آن موقع همه در برابر قانون شاید برابر باشند، اما بدون تردید بعضی برابرترند.
در قانون فوتبال جهان و ایران همواره اصل بر این بوده است که وقتی پای یک تورنمت ملی در میان است، بازیکنان از یک تاریخ مشخص تا پایان مسابقات در اردو و در کنار هم، برای مسابقات حضور می یابند و در این قانون هیچ بازیکن و حتی ستاره ای، حق ندارد بخاطر تیم باشگاهی، اردوی تیم ملی را ترک کند و به باشگاه خود برود تا بازی‌های باشگاهی خود را انجام دهد و سپس به اردوی تیم ملی برگردد و باز روز از نو و روزی از نو تا وقتی بازیها تمام شود، این قصه ادامه دارد.
وقتی استقلال در لیگ قهرمانان آسیا برای بازی برگشت با العین راهی امارات شده بود و روزبه چشمی و امید ابراهیمی در هافبک دفاعی این تیم مصدوم بودند و فرشید اسماعیلی هم در دقایق پایانی بازی رفت با کارت قرمز بازی برگشت را از دست داده بود، باشگاه استقلال دیگر هافبک دفاعی نداشت و امید نورافکن هم با تیم امید خارج از کشور بود و استقلال پیشنهاد داد که چون تیم امید حذف شده و بازی آخر تشریفاتی است، یک روز زودتر به اردوی استقلال بپیوندد که آقایان با توجیه اینکه پای منافع ملی مهم است، اجازه حضور نورافکن را یک روز زودتر ندادند و استقلال بدون هافبک دفاعی به مصاف العین امارات رفت و سنگین ترین شکست تاریخش را در آسیا خورد.
اکنون سه بازیکن تیم پرسپولیس یعنی محمد عمری، یاسین سلمانی و محمد مهدی احمدی، که بعد از بازی با النصر به اردوی تیم ملی امید رفاه بودند، برای بازی با الدحیل قرار است که تیم ملی امید را ترک کنند و به اردوی سرخپوشان برای بازی با الدحیل اضافه شوند و بعد از بازی باز دوباره به اردوی تیم ملی امید بپیوندند. اکنون این سوال پیش می آید که مگر بازیکن پروازی هم داریم و سوال مهمتر اینکه، تیم ملی این قدر بی دروپیکر است که بازیکنان هر لحظه دوست داشته باشند، اردوی تیم ملی را ترک و هر وقت تیم باشگاهی بازی داشت، اولویت شان با باشگاه شان باشد. آیا تیم ملی این قدر بدون بازیکن است یا تیم پرسپولیس به این ۳ بازیکن آنقدر متکی اند که اگر نباشد، سیستم تیم‌ها به هم می ریزد؟ برای رسیدن به جواب این سؤال اول باید بدانیم که چه کسی سرمربی تیم ملی است. در خرداد ۱۴۰۰ و در زمان اردوی تیم ملی، وقتی اخباری در کیش با تیم ملی بود، مخفیانه اردوی تیم ملی را ترک تا برای تراکتور بازی کند و بعد از آن هم به همراه تیم ملی برای ۳ بازی مهم تیم ملی در راه جام جهانی به عمان برود و آن زمان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی بود و این اتفاق افتاد.
اگر آن زمان سرمربی تیم ملی کارلوس کی‌روش و یا شخصی به قدرتمندی و قانونمندی او بود، آیا کسی به خود اجازه این درخواست می داد تا چه برسد که بخواهد بازیکنان پروازی داشته باشد؟
واژه “بازیکنان پروازی” بخوبی دو چیز را مشخص کرد. اول فرق بین باشگاه های کشور و خصوصا فرق یک تیم با کل فوتبال کشورمان و دوم اقتدار سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان که چه در رده امید یا بزرگسالان باشد. آیا بازیکنان که همواره در پرواز و آسمان هستند را نمی شد با بازیکنان دیگری جایگزین کرد که هم اقتدار تیم ملی و سرمربیش حفظ شود و هم تیم باشگاهی با تمام نفراتش به تمرینات باشگاهی خود بپردازد.
