به گزارش دبل استار، در فوتبال ایران و جهان همه بازیکنان، همواره در یک تیم عملکرد مشخصی نداشته‌اند. بعضی بازیکنان در یک تیم و در یک دهه سوپراستار یک تیم بوده‌اند و با رفتن به باشگاه دیگر، نه تنها از نظر فنی افت می کنند، بلکه نیمکت نشین و یا سکونشین نیز می شوند.
در چند سال گذشته بازیکنان زیادی در استقلال در اوج آمادگی و در یک کلمه ستاره تیم بوده‌اند که با خروج از استقلال و رفتن به تیم های خارجی یا باشگاه های دیگر داخلی بشدت افت کرده و هر کاری کرده تا باز هم به استقلال برگردند. خاصیت تیم‌های بزرگ این است که بازی بازیکنان بخاطر هواداران بیشتر و در دید بودن از نظر هوادار، روزنامه‌نگاران، رسانه ها و تحلیل گران، بیشتر به چشم می آید و با تبلیغات و به تصویر کشیدن و هر ساعت در خبرها بودن، باعث پیشرفت و موفقیت آنان نیز می شود.
در چند سال گذشته مهدی قایدی ستاره ی بی چون و چرای استقلال بوده است که بار اول بعد از درخشش در تیم فرهاد مجیدی و در زمان مدیریت مددی، او را با قراردادی ۵ ساله به شباب الاهلی امارات فروختند تا با پولی که از فروش او به استقلال می رسد، بتوانند بدهی استراماچونی را بدهند. قایدی بعد از جدایی از استقلال و رفتن به شباب الاهلی بعد از چند هفته که در ترکیب ثابت این تیم قرار گرفت، نتوانست درخششی که مدیریت و کادرفنی الاهلی امارات از او انتظار داشتند را به معرض نمایش قرار دهد و به یک بازیکن ذخیره تبدیل شد. قایدی بعد از یک فصل و در حالی که سرمربی شباب الاهلی به او اعلام عدم نیاز کرده بود، بعنوان یک بازیکن قرضی به استقلال برگشت و بعد از چند هفته و با تمرینات بدنی بعنوان یک وینگر در ترکیب اصلی تیم ساپینتو قرار گرفت و در پایان فصل باز هم بعنوان بهترین بازیکن لیگ و استقلال بار دیگر درخشید و نشان داد که قایدی و استقلال برای هم ساخته شده‌اند.
قایدی در انتهای فصل گذشته و بدلیل اینکه قرضی به استقلال پیوسته بود و باید بعنوان خرید دائمی با استقلال قرار می بست، بار دیگر به امارات پیوست و بعنوان بازیکن قرضی به تیم اتحاد کلبا که فرهاد مجیدی سرمربی آن تیم است، پیوست و در این مدت هنوز نتوانسته آن طور که در استقلال درخشیده، توانایی خود را نشان دهد و هنوز برای کلبا هیچ گلی به ثمر نرسانده است.
در سال‌های قبل روزبه چشمی، فرشید اسماعیلی، حسین زاده، نورافکن، کاوه رضایی، نیکبخت واحدی، بائو، آندو تیموریان، پاتوسی، علی کریمی و بسیار زیادی از بازیکنان بوده اند که فقط در استقلال درخشیده اند و با جدایی از استقلال دچار افت فنی شده‌اند. اینها دلیل بسیار روشنی بر این می باشد که بازی در تیم استقلال است که به بازیکنان شخصیت می دهد و نه جدایی از استقلال که با نام بردن این بازیکنان که فقط چند درصد کمی از آنها می باشد، به خوبی دلیل بسیار روشنی بر این ادعا نیز می باشد.
