به گزارش دبل استار، درست یکسال از اولین حضور کم تعداد بانوانِ هوادار استقلال در ورزشگاه آزادی میگذرد. از آن روزی که برای دیدار با مس کرمان قدم به سکوهایی گذاشتند که تا به حال تنها از قاب تلویزیون آن را تماشا کرده بودند، سکوهایی که هنوز هم برای عده زیادی از بانوان آبی دل، حسرتی بزرگ به شمار میرود.
روز جمعه، استقلال و هوادار در آزادی به مصاف یکدیگر خواهند رفت که دوباره شاهد تعدادی مهمان ویژه خواهیم بود. کسانی که هر بار با حضورشان رنگ بخشیدهاند به این فوتبالی که روز به روز به افول خود نزدیک میشود.
نمیدانیم، شاید همین لحظه هایی که بانوان در آن حضور داشتهاند، جانی دوباره برای فوتبال بوده است.
حالا دوباره قرار است شاهد تعدادی از بانوان در آزادی باشیم. تصاویری ببینیم از دخترانی که پرچم استقلال بر دوش دارند و مادرانی که یار دیرین این محبوب آبی بودهاند و با گامهای آرام و استوار، میروند و خود را به سکوها میرسانند. در این میان هم، هستند کودکانی که شاید بخت و اقبالشان با هم جور در آمده تا در همین سنین با استقلال دیدار کنند.
آنهایی که میتوانند میروند و حتی آنهایی که تجربه رفتن دارند باز هم خود را به این قرار مهم میرسانند اما شاید پیش از این باید از آن زنانی میگفتیم که هنوز نرفتهاند، نرسیدهاند و امیدی در دل خود دارند که “من هم روزی خواهم رسید”. شاید بهتر بود از آنانی بگوییم که راه نرفته را جور دیگری طی کردهاند و مسیر را بیشتر از دیگران میشناسند، همانهایی که در خیالشان همیشه سر وقت برای حمایت از محبوب آبی شان حضور داشتهاند. آنها اگرچه هنوز نرسیدهاند اما به یک چیز پای رفاقتشان ماندهاند، اینکه «امید، آخرین سنگری است که فرو میریزد.»