به گزارش دبل استار، یکی از مواردی که در فوتبال ایران و به خصوص میان هواداران استقلال جز پر بحث ترین ها بوده است، عبارت «بازی زیبا» است. چیزی که اگر باشد قهرمانی حاصل نمی‌شود و عکس آن اگر تیمی قهرمان شود، حاصل آن بازی زیبا نبوده است.
استقلال که برای سومین فصل متوالی لیگ را با یک مربی جدید آغاز کرده، در پنج بازی خود موفق شده به چهار برد برسد و ١٢ امتیاز را از آن خود کند و در واقع یکی از بهترین شروع های چند فصل اخیر را داشته باشد.
از آنجا سبک بازی تیم‌های نکونام چندان تهاجمی نیست، این موضوع تا به اینجای کار برای استقلال مفید واقع شده و آنها توانسته‌اند حداکثر امتیازات را از در این چند هفته بدست آورند و اگر تصمیمات داوری در جریان بازی با سپاهان تأثیرگذار نبود، استقلال متحمل شکست نمی‌شد.
طی دو فصل متوالی در استقلال، بازی زیبا و نتیجه‌گیری کاملا عیان بود و سندی است بر اینکه دو عبارت بالا با هم در گوی لیگ برتر نمی‌گنجند.
فصل بیست و یکم فرهاد مجیدی موفق شد استقلال را با رکوردی تاریخی بدون شکست قهرمان لیگ کند و درست فصل بعد با روی کار آمدن ریکاردو ساپینتو، استقلال علیرغم ارائه بازی زیبا و دیدارهای پر گل، نه تنها از قهرمانی لیگ دور ماند بلکه جام حذفی را هم از کف داد.
تجربه همین دو فصل کافیست تا به این نتیجه برسیم که دست کم در لیگ ایران نمی‌توان هم زیبا بازی کرد و هم نتیجه گرفت چرا که عوامل بسیاری در این مورد دخیل هستند تا تیمی با دارای بودن این فاکتورهای به قهرمانی نرسد.
جواد نکونام تا به این جای لیگ موفق شده با مهره‌های موجود بازی‌ها را مدیریت کرده و در آخر هر بازی سه امتیاز را برای استقلال به ارمغان آورد.
