به گزارش دبل استار، تقابل ذوب آهن و استقلال در هفته یازدهم از اهمیت بالایی برخوردار بود چرا که در وهله اول فرصت ویژه‌ای برای آبی‌ها به وجود آورد که فاصله خود را با رقبا بیشتر کند.
دلیل دیگری که این دیدار را حساس کرد نبردن‌های ذوب آهن در مصاف با استقلال بود که این بار محمد ربیعی مرد اول نیمکت سبزپوشان بود. کسی که سال گذشته با مس رفسنجان در سودای شکست استقلال بود و حالا این انگیزه را با ذوب آهن در سر داشت.
اگرچه ذوب‌آهن نوار پیروزی‌های استقلال را قطع کرد اما در طلسم‌شکنی نبردن‌هایش مقابل این تیم پایتخت‌نشین ناموفق بود و این انتقام‌جویی چند ساله به نیم فصل دوم در ورزشگاه آزادی موکول شد.
فارغ از ذوب آهن، ربیعی نیز هر چند با گاندوها به نتایج خوبی دست پیدا کرده است اما به مانند این تیم دغدغه شکست استقلال را با خود به همراه دارد و این از نکات قابل توجهی است که اگر یاران نکونام را به سمت شکست کشانده بود، نه تنها این پیروزی در کارنامه او ثبت می‌شد، بلکه ذوب آهن نیز ناکامی‌های این مدت را جبران می‌کرد تا یک رکورد ویژه برای گاندوها به ثبت برسد.
نکته‌ای که اما باید به آن اشاره کرد این است که تساوی ذوب آهن در خانه با چاشنی خوش‌شانسی همراه بود و اگر مهدی‌پور در دفع توپ دچار اشتباه نشده بود، شاید نتیجه تا پایان بازی همان یک بر صفر به سود استقلال باقی می‌ماند و این طلسم به شکل بدتری برای ربیعی شکسته نمی‌شد.
