به گزارش دبل استار، یکی از بیانیه‌های پیش فصل باشگاه استقلال وعده می‌داد و از آتش‌بسی مشروط می‌گفت، اما بیش از اهمیت بازگشت بازیکنان به تمرینات و پیگیری روند آماده‌سازی تیم در فاصله یک هفته تا آغاز لیگ بیست‌وسوم، خبر مهم دیگری در آن نهفته است: «توافق با حامی مالی جدید برای حلِ بخشی از موانع اقتصادی.»
هرچند آنچه امروز موردِ بحث است، دوری از ذهنیت رقت‌انگیزی‌ست که «علی خطیر» در قامت مدیر باشگاه با شعارهای برنامه سه‌ساله برای بازسازی و تیم رؤیایی خریدنی نیست، سعی در القای آن دارد.
«حتی اگر استقلال چهاردهم شود، من به قیمت حراج اعتبار خودم، از جواد نکونام حمایت می‌کنم. نکونام ژن قهرمانی دارد و حتی با دست‌خالی هم تیم را برای قهرمانی آماده می‌کند اما توقع ما از استقلال باید اندازه داشته‌های‌مان باشد.» دردناک است اما اینها بخشی از مصاحبه اخیر او بوده و البته تصویری شفاف از کیفیت نازلِ اندیشه در مدیریت باشگاه است.
یعنی مدیرِ استقلال نه‌تنها امسال برای چهاردهم شدنِ تیم هم آماده است، بلکه با رمز مدیریتِ توقعات و قناعت در ایجاد انتظارات، با عادی‌سازیِ بحران امیدها را می‌سوزاند، نداشته‌ها را به رخ می‌کشد و اعتمادها از خود می‌گیرد چرا که موفقیت، محصول اولیه ذهنیتِ مثبت است که او ندارد و این، از عملکردِ او مخاطره‌آمیزتر است. هر چند واژه‌های «حراج» و «اعتبار» نیز زین‌پس نیازمند بازتعریفند. باری! استقلال دیگر زمانی برای شرحِ ما وقع از سوی مدیرانش ندارد و خطیر، سمیعی، خانی و… باید هر چه سریع‌تر استانداردهای لازم برای قهرمانی استقلال را فراهم کنند. و اِلا صحبت از برنامه بلند مدت آن‌هم از سوی آن‌ها تنها شوآف است و عوام‌فریبی.
